Betty Warner was niet slecht, maar ze had honger en de portefeuille die uit de jaszak van de man stak maakte iets in haar wakker. Ze had overal tevergeefs naar werk gezocht. Ze was koud geworden en een warenhuis binnengestapt. Niet om er iets te kopen, maar om zich te warmen.

En daar stond opeens die man voor haar en een portefeuille die ze alleen maar hoefde te pakken. Ze deed haar best om niet naar de portefeuille te kijken. Maar het ding stak wel erg verleidelijk naar buiten. Trouwens, aan de man kon ze zien dat hij best iets kon missen. Van het geld dat zijn pak gekost moest hebben, zou zij maanden kunnen leven. Betty keek om zich heen. Ze zag een kleine, oude dame en twee meisjes die luidruchtig stonden te praten. Verder niemand. En als die oude dame haar zakdoek niet had gezocht en die meisjes niet doorgelopen waren, was er niets gebeurd.