De Dijk

in de chaos en de gekte
in de hal van het centraal
zit de vrouw met plastic tassen
ze bekijkt het allemaal

ze ziet mensen - al die mensen
mensen overal vandaan
met een doel met een bestemming
ziet ze komen - ziet ze gaan
ziet ze doen en ziet ze dringen
in de drukte van de dag
ziet het allemaal gebeuren
en schiet voortdurend in de lach

wie lacht er niet
wie lacht er niet
wie lacht er niet
die de mensen ziet

in de schaduw van de friettent
aan de rand van het bestaan
bij de scharrelaars en de junkies
zit de vrouw en ziet het aan

ze ziet kinderen en hun ouders
ze ziet heren van kantoor
ze ziet toeristen met hun rugzak
iedereen wil er vandoor

ze ziet de rijen bij loketten
dames in hun goeie goed
en ze kan het ook niet helpen
dat ze steeds zo lachen moet

wie lacht er niet
wie lacht er niet
wie lacht er niet
die de mensen ziet

in de chaos en de gekte
ziet de vrouw de mensen gaan
wie de trein mist die moet blijven
en komt hier nooit meer vandaan

ik moet ook mijn trein nog halen
ik moet nodig aan de slag
als ze mij voorbij ziet lopen
ligt ze dubbel van de lach
wie lacht er niet
wie lacht er niet
wie lacht er niet
die de mensen ziet

wie lacht er niet?

Terug naar Liedjes bij het leven