Met een onschuldig gezicht keek ze naar een toonbank. " Je ziet er moe uit. Heb je wel..." Betty schrok. De kleine, oude vrouw had haar aangesproken. Was ze haar gevolgd? "Nee, nee.. eh... ik moet weg'", stotterde Betty. De warme lucht en haar lege maag maakten haar duizelig. Ze struikelde. Haar tas viel. Ook dat nog! De oude vrouw bukte zich en raapte Betty's tas op. "Kom maar. Dan gaan we even ergens zitten..."

Betty hoorde haar nauwelijks. Daar zag ze de man van de portefeuille aankomen. Een agent in uniform liep naast hem. "Ik wil niet beweren dat zij het gedaan heeft. Maar zij stond wel bij mij in de buurt", sprak de man met luide stem.